زندگی مثل پیانوست...دکمه های سیاه برای غم ها ودکمه های سفید برای شادیها.امازمانی می توان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سفیدوسیاه را با هم فشار دهی

توجه کردید آدما یا مثل کوه پشتتن یا مثل کوه جلوی راهت؟!

اینی که میکشم دردنبودنت تو این روزا نیست...تاوان بودنت توی آن روزهاست...

یه سری آدما رو نباید بالا برد باید بالا آورد!!!

شاید تنها کسی نبودم که دوستت داشتم اما تنها کسی بودم که تنها تورا دوست داشتم...

هوای فاصله سرد است من از کلاف دلم برایت خیال گرم می بافم...